Inhoud van deze
pagina
Dartmoor
In Easton Court
slaap je rustig in een ruime kamer in een goed bed. De slaapkamers
van deze B&B liggen aan de achterkant, dus van de weg hoor je niets.
Het ontbijt wordt beneden geserveerd en is, net als de hele property
van prima kwaliteit.
Easton Court,
achtertuin
Na het ontbijt
reed ik naar Chagford, wat een heel aardig plaatsje is,
met ondermeer een beroemde winkel waar ze alles zouden verkopen. De
voorraad is inderdaad gigantisch en zeer divers.
Chagford
Vandaar reed ik
verder naar Postbridge,
Dartmoor in. Dartmoor is een
Nationaal Park, dat grotendeels uit heuvellandschap met heide
bestaat. Verwacht geen keurige heidevelden, zoals
op de Veluwe of in Drenthe, maar een tamelijk woest en heuvelachtig gebied, waar een
koude wind overheen giert en waar de schapen gewoon los rondlopen.
Het landschap is enigszins te vergelijken met delen van Wales. Het
was te koud en te wisselvallig om een wandeling te maken.
Dartmoor
Bij Twobridges
nam ik de weg naar Tavistock en reed via Liskeard, Bodmin en Redruth
naar
Penzance door het zeer heuvelachtige en mooie Cornwall, waar de
bomen allemaal naar het oosten wijzen en waar het
aanmerkelijk
zonniger en warmer was dan op de hei van Dartmoor.
Terug naar boven
Cape
Cornwall
In Penzance
reed ik de weg naar
St. Just op om
Cape Cornwall te zien. De kaap
ziet uit op de Atlantische Oceaan en is volgens sommigen het echte Lands End. Het is er in elk geval veel rustiger en er is ook geen
kermis..
St. Just,
Cornwall
De kust van
Engeland is hier rotsachtig en het is voor een Nederlander steeds
weer verbazingwekkend dat land zomaar ineens met een steile wand
ophoudt. Op de kaap staat een hutje, waar een vriendelijke oude man
toezicht houdt op de Oceaan en bezoekers te woord staat. De zee was
zeer kalm.
Cape Cornwall
Cape Cornwall,
Coast Guard
Na de kaap op
gemak bekeken te hebben, reed ik terug naar Penzance, aan de
tegenoverliggende kust van Cornwall. Engeland is hier maar 8 mijl
breed. Seafront in Penzance is de zeer toeristische boulevard, niet
de moeite van een stop waard, tenzij je flaneren wilt. Opvallend is
de subtropische plantengroei. Door het zachte klimaat kunnen hier
palmbomen groeien. Vandaag was dit de plek waar mijn thermometer de
hoogste temperatuur aangaf.
Terug naar boven
Truro
Vanuit Penzance
reed ik terug naar het noorden, naar
Truro.
Truro is een stad met
een
kathedraal en als het verkeer een beetje meewerkte kon ik daar
op tijd zijn om de Evensong bij te wonen. Het lukte me inderdaad om
rond 5 uur geparkeerd en wel in het centrum van deze drukke stad te
zijn, waar ik meteen naar de kathedraal liep.
Truro Cathedral,
altaar
Het gebouw is
nog geen 150 jaar oud en daarom historisch gezien niet heel erg
bijzonder. Het is wel een markant en fraai gebouw, dat de stad
domineert. De Evensong zou deze avond niet gezongen maar gesproken
worden, zodat ik besloot om nog wat verder te rijden, om de afstand
die ik morgen zou moeten rijden wat te bekorten.
Truro, Cathedral
Ik reed langs
en door
Fowey (een bijzonder druk havenstadje met zeer smalle
straatjes) tot ik in de buurt van Bodmin op zoek ging naar een
slaapplaats. Ik informeerde naar een bed bij TravelInn, maar die zat
helemaal vol en verzekerde me dat er in de hele South-West geen
enkel bed meer te krijgen was.
Dat bleek
onjuist te zijn, want een paar mijl verderop aan de A 389 in Dunmere
vond ik een kamer in de B&B van Jeremy Stanford-Davis, een
eenvoudige kamer in een 18e eeuws gebouw, genaamd
St. Anne's Chapel Hayes.
Dunmere, St.
Anne's Chapel Hayes
