maandag 28 juli

 

 

Vorige
Start
Omhoog
Volgende

 

 

Inhoud van deze pagina

 

 

Van Oberammergau naar de Klausenpass

Vanmorgen vertrok ik rond 9:00 uur in Oberammergau, na een korte wandeling door het dorp om nog wat foto's te maken. Ik reed een stukje naar het noorden, tot net over Echselsbach Brücke, waar ik weer naar Steingaden en vervolgens naar Füssen reed. Daar koos ik de weg naar Kempten en vervolgens Lindau.

       

Beschilderde gevels in Oberammergau

Overammergau, kerktoren met 'huisberg' de Kofel

Deze route loopt van oost naar west langs de rand van de Alpen, zodat je steeds een prachtig uitzicht op de bergen hebt, al was het vandaag wel wat heiig. Bij Lindau kon ik niet de kortste weg naar Bregenz nemen, want dat is een Oostenrijkse snelweg en ik had geen zin om voor die paar kilometer een vignet te kopen. Ik reed dus de alternatieve route, vlak langs de Bodensee en zeer op het gemak, want het is daar heel erg druk.

Bij Höchst ging ik Zwitserland binnen. De douanebeambte vond het nodig om mijn paspoort in het kantoortje te gaan controleren. Ik mocht doorrijden en draaide snelweg 13 op, tot op de splitsing met 3, waar ik een eindje richting Zürich reed. Deze weg is aangelegd in de oever van een groot meer, de Walensee, met veel tunnels en andere kunstwerken.

Terug naar boven

 

Klausenpass en Furkapass

Bij afrit 44 ging ik van de snelweg af en reed richting Glarus en Klausen, om over de Klausenpass naar Altdorf te rijden, van waaruit ik minstens nog een pas zou moeten nemen om in Wallis te komen. De weg naar de pas loopt door een mooi dal langs enkele aardig plaatsen. Aan het eind ga je met een groot aantal haarspelden steil omhoog om op een vlak stuk uit te komen. Ik dacht dat ik de pas nog ongemerkt zou passeren, want ik zag nergens een bordje met Passhöhe.

Klausenpass, blik over Urnerboden

Toen ik op de kaart keek, zag ik dat dit dal Urnerboden heet en dat de pas nog moest komen. En inderdaad: tegen de steile wand aan het eind van het dal zag ik voertuigen omhoog en omlaag kruipen. De pas ligt op 1948 m. en er werd deze dag druk gebruik van gemaakt. Vooral door toeristen want er gelden nogal wat beperkingen voor het verkeer. Alle aanhangers en voertuigen die langer zijn dan een bepaalde maat mogen er niet overheen. Boven op de pas was het prachtig weer, maar aan de Uri kant hingen nogal wat wolken.

Klausenpass, passhöhe

Klausenpass, blik naar het oosten

De afdaling is eveneens steil en smal, maar er zijn minder haarspelden. Uiteindelijk eindigt de pasweg in Altdorf. Daar reed ik een stukje verkeerd omdat ik een wegwijzer miste. Ik kon vrij snel keren en toen ik terug in Altdorf was, reed ik de snelweg naar de Gotthardpass op. Aanvankelijk was ik van plan om via de Gotthardpass en de Nufenenpass naar Wallis te rijden, maar gezien de tijd koos ik toch maar voor de Furkapass. Die heb ik al eens vaker gereden.

Het viel me op dat ze stukje bij beetje de Uri kant van de pas aan het verbreden zijn, maar zo excentriek uitbouwen als in Wallis doen ze niet. Boven op de pas was het slechts 13° C. Ik stopte, maakte wat foto's en reed verder naar Belvedere, om de Rhônegletsjer te zien. Hij was weer wat kleiner geworden. Er is nu zelfs al een meertje met smeltwater zichtbaar bij de tong van de gletsjer.

Furkaweg (links) en Grimselpass (rechts)
gezien vanaf Rhônegletsjer

Ik reed de pas af en toen de Goms door. Geleidelijk werd het warmer, een beetje drukkend zelfs. Er hingen zwarte wolken boven de bergen en in de verte zag ik duidelijk regen vallen. In Visp sta je nog immer in de file. Zodoende was het een beetje over 7 toen ik mijn intrek nam in Sonnenhalde in Ausserberg. Koken kunnen ze daar nog steeds heel goed!

 

Terug naar boven

Afgelegde afstand vandaag 472 km. Mooie en afwisselende dag.

Totaal afgelegde afstand 1743 km

 

Kijk voor meer foto's in mijn albums op webshots

Reageren? Stuur mij een e-mail

(c) Toon Nijsse

 

 

 

Vorige | Start | Omhoog | Volgende

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 09 maart 2009